Με αφορμή τις εκλογές της 6ης Μαΐου, αντί άλλου σχολίου παραθέτουμε δύο αποσπάσματα:
«Εδώ
το καθένα από τα δυο μεγάλα κόμματα, που διαδέχονται το ένα το άλλο
στην εξουσία, διευθύνεται με τη σειρά του από ανθρώπους που κάνουν την
πολιτική προσοδοφόρα υπόθεση που κερδοσκοπούν πάνω στις έδρες της
νομοθετικής συνέλευσης… και όπου όταν το κόμμα τους νικήσει
ανταμείβονται με θέσεις… Έχουμε δυο μεγάλες συμμορίες από πολιτικούς
κερδοσκόπους που παίρνουν διαδοχικά στα χέρια τους την κρατική εξουσία
και την εκμεταλλεύονται με τα πιο διεφθαρμένα μέσα και για τους πιο
διεφθαρμένους σκοπούς, ενώ το έθνος είναι ανίσχυρο μπροστά στους δυο
μεγάλους αυτούς συνασπισμούς των πολιτών που βρίσκονται δήθεν στην υπηρεσία του, μα που στην πραγματικότητα το εξουσιάζουν και το καταληστεύουν».
Ένγκελς στον Πρόλογο του έργου του Μαρξ «Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία», 1870-1871.
«‘Όταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού και δεν εισακούη τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επαναστάσιν, να αρπάζη τα
άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του είναι το πλέον ιερόν από όλα
τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του».
Ρήγας Φερραίος: «Νέα Πολιτική Διοίκησις», 1797.
