ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΝΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ

Α Π Ο Χ Η

από τις εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια

- Δεν είμαστε το λάδι αλλά η άμμος στα γρανάζια τους

Στις 4 Νοεμβρίου πραγματοποιούνται εκλογές για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο. Η παράταξή μας επαναλαμβάνει για άλλη μια φορά την πάγια θέση τής αποχής από τις εκλογές αυτές. Ο θεσμός των Υπηρεσιακών Συμβουλίων δεν αποτελεί κατάκτηση των εργαζομένων. Η συμμετοχή των εργαζομένων σ’ αυτά, αποτέλεσμα συμφωνίας υπουργείου και ΑΔΕΔΥ, εξυπηρετεί πλήρως τις επιδιώξεις και την πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης. Εξ ου και η χρήση τους για την ανάδειξη νέων προϊσταμένων και διευθυντών, κάθε φορά που αλλάζει κεφαλή το υπουργείο. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και αυτή η εκπροσώπηση διεξάγεται με υποχρεωτική –κατά τα άλλα «δημοκρατική» – ψήφο και αφορά μια θλιβερή μειοψηφία δύο αιρετών απέναντι σε μια τριάδα ορισμένων από τη διοίκηση μελών.

Ωστόσο, το πρόβλημά μας με τα υπηρεσιακά συμβούλια δεν είναι αριθμητικό. Έχει σχέση με το χαρακτήρα αυτού του θεσμού, τις προειλημμένες αποφάσεις-παρωδίες που συχνά παίρνει, το γεγονός ότι είναι το μακρύ χέρι της διοίκησης. Η παρουσία των αιρετών δεν αποτελεί παρά νομιμοποίηση στα μάτια των εργαζομένων και άλλοθι δημοκρατίας. Άραγε έχει κανένα λόγο ο εργαζόμενος να κρίνει συνάδελφο εργαζόμενο; Να αποφασίζει για το αν θα πάρει μετάταξη, προαγωγή ή, ακόμα χειρότερα, για το αν θα τιμωρηθεί για το τάδε ή το δείνα πειθαρχικό παράπτωμα; Τι θέλουμε εμείς εκεί; Οι μεγάλες παρατάξεις είναι λογικό να επιθυμούν τη συμμετοχή τους στις εκλογές, έστω και αν πολλές φορές προσπαθούν να αποκρύψουν την ταυτότητά τους πίσω από τίτλους «ανεξαρτησίας». Έτσι κι αλλιώς ο αριθμός (2) των αιρετών εκπροσώπων προκαθορίζει το αποτέλεσμα. Είναι πρώτης τάξεως βήμα ρουσφετολογίας, συναλλαγής, πελατειακών σχέσεων και σύνδεσης με τη διοίκηση. Αδυνατούμε να αντιληφθούμε τις αυταπάτες περί «αγωνιστών» αιρετών, που απλά νομιμοποιούν αυτά τα όργανα-φερέφωνα του κράτους. Για μας, η συμμετοχή των εργαζομένων στα υπηρεσιακά συμβούλια, δεν είναι παρά αποπροσανατολιστική συνδιοίκηση. Δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο του κράτους και των θεσμών του, δεν αναθέτουμε σε «εκπροσώπους» μαριονέτες την υπεράσπιση των συμφερόντων και των αγώνων μας. Τα προβλήματά μας τα λύνουμε στα δικά μας όργανα που κατοχυρώθηκαν με τις θυσίες και τους αγώνες των εργαζομένων. Ενισχύουμε το Σύλλογο απαιτώντας την ουσιαστική λειτουργία του ως πραγματικού και ανεξάρτητου από το κράτος ταξικού οργάνου για την αναχαίτιση της ολομέτωπης επίθεσης που δεχόμαστε και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Δεν είναι λύση να παρακαλούμε τον αιρετό για να μας λύσει το πρόβλημα και να γινόμαστε ουσιαστικά όμηροι του καθενός κομματικού. Τα προβλήματά μας λύνονται μόνο μέσα στις συλλογικές διαδικασίες.

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΣΥΝΔΙΟΙΚΗΣΗ