ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΛΗΡΩΝΟΜΑΣΤΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ

Στις 16 Ιουνίου 2011 η κυβέρνηση προχώρησε στην ψήφιση νόμου με τον οποίο παρέτεινε το ωράριο εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων κατά μισή ώρα. Πόσο φαντάζουν αλήθεια ξεχασμένες οι προ λίγων μόλις ετών εκσυγχρονιστικές εξαγγελίες και συνδικαλιστικές διεκδικήσεις περί 7ωρου! Είναι σίγουρα ύποπτη η επίκληση της εξίσωσης (προς τα κάτω εννοείται) δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που σκόπιμα χρησιμοποιείται για να μας διχάσει. Και είναι τουλάχιστον υποκριτικό να λέγεται ότι η αύξηση του ωραρίου στο δημόσιο θα εξασφαλίσει 45.000 θέσεις εργασίας. Είναι γελοίο να πιστεύει κανείς δηλαδή ότι, κατ’ αναλογία, το μισάωρο που δουλεύουμε όλοι παραπάνω θα ανακουφίσει τα τμήματα που στενάζουν από το φόρτο εργασίας. Ούτε βέβαια μπορούν να μας πείσουν οι δήθεν αγωνιούντες για την καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού από μια κυβέρνηση που κλείνει τα σχολεία και τα νοσοκομεία και κάνει οτιδήποτε για να εξοντώσει τους κατοίκους αυτής της χώρας οικονομικά, εργασιακά και να τους οδηγήσει στην εξαθλίωση και τον αφανισμό. Αν κοιτάξουμε λοιπόν πίσω από τις τουλάχιστον φαιδρές αυτές δικαιολογίες, θα δούμε να αφαιρείται άλλο ένα κεκτημένο από τους εργαζόμενους στο δημόσιο και να εξασφαλίζεται ένα αριθμητικό αποτέλεσμα προς ικανοποίηση της τρόικας και των εντολοδόχων της. Μόνος στόχος να καμφθεί ο μοναδικός κλάδος εργαζομένων που, μέσα σε αυτό τον εργασιακό μεσαίωνα που ζούμε, εφαρμόζεται στοιχειωδώς η εργατική νομοθεσία. Το επόμενο βήμα θα είναι οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά, η εφεδρεία και οι απολύσεις.

Ειδικότερα στην υπηρεσία μας η διοίκηση, και ύστερα από έκδοση δύο σχετικών ανακοινώσεων, υλοποίησε την επιμήκυνση του ωραρίου εργασίας μας, εφαρμόζοντας, με περισσή είναι αλήθεια προθυμία, μέσα στο καλοκαίρι, τη σχετική υπουργική απόφαση. Αποτέλεσμα: η παράταση του ωραρίου των συναδέλφων που υπηρετούν στην απογευματινή βάρδια να είναι στην πραγματικότητα 1 ώρα, δημιουργώντας τους μεγάλα προβλήματα. Θα μπορούσε να προταθεί ωράριο εργασίας 7.00-14.30 και 14.00-21.00 για την πρωινή και την απογευματινή βάρδια αντίστοιχα, ώστε με την επικάλυψη του μισαώρου 14.00-14.30 αφενός η αποχώρηση των απογευματινών συναδέλφων να μην γίνεται πολύ αργά και αφετέρου να διευκολύνεται η αλλαγή βάρδιας. Δεν φτάνει που καλούμαστε να εργαζόμαστε περισσότερες ώρες, αυξάνεται και ο φόρτος εργασίας που πέφτει καθημερινά στις πλάτες μας λόγω των αθρόων συνταξιοδοτήσεων, της έλλειψης προσωπικού, του παγώματος των προσλήψεων (με την αναλογία του 1 προς 10 για το 2011 και του 1 προς 5 από το 2012 και μετά) και των αρρυθμιών που παρουσιάζει ένας μισοδιαλυμένος κρατικός μηχανισμός.