ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ

… μια φορά και ένα καιρό ήταν μια ειδική μετακλητή γραμματέας που είχε αρμοδιότητες για το Εθνικό Τυπογραφείο… μία μέρα αποφάσισε και τις έδωσε (Με βοήθεια Υπουργού) σε μια Ανώνυμη Εταιρεία… η Ανώνυμη Εταιρεία για χάρη της προόδου και της αυτοματοποίησης (θα πατάτε ένα μόνο κουμπί) έκανε δημόσιο διαγωνισμό ενός εκατομμυρίου ευρώ για την εξέλιξη του Εθνικού Τυπογραφείου… το έργο υλοποιήθηκε… αυτόματα σήμερα δημιουργούνται τα ΦEK (;)… η παραγωγικότητα έχει αυξηθεί κατακόρυφα… όλοι πια οι συνάδελφοι καταλαβαίνουν ότι με το νέο σύστημα αυτοματοποίησης της παραγωγής, η δουλειά μας έχει γίνει πιο εύκολη, πιο άνετη, πιο υποφερτή, πιο παραγωγική… εξάλλου το νέο πληροφοριακό σύστημα χωρίς τη συναίνεσή μας καταγράφει ακριβώς τη δουλειά του καθένα μας… εξάλλου οι υπολογιστές πρέπει να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη… τη δουλειά μας ευκολότερη… το Εθνικό Τυπογραφείο παραγωγικότερο… τα συστήματα πρέπει να υπηρετούν τους ανθρώπους και όχι το αντίθετο… ειδικά σήμερα που η προς δημοσίευση ύλη συνεχώς αυξάνει*… ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του όλοι πρέπει να αναρωτηθούμε για την απόδοση του συστήματος πρέπει όλοι να δούμε με άλλο μάτι την καθημερινότητα… και γρήγορα!

(ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ, ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΧΩΡΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ-ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΠΕΤ)

Μιχάλης Κουτσολιάκος