ΕΘΝΙΚΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ: Η συνεχιζόμενη απαξίωση οδηγεί στην κατάρρευση


Το δημόσιο έχει μπει στην κλίνη του Προκρούστη. Και φυσικά το μαύρο διακομματικό μέτωπο, με πρωτοστατούντα (συχνά έμμισθα) ΜΜΕ, όταν αφρίζουν κατά του δημοσίου δεν εννοούν τους διαχρονικούς εκπροσώπους του σάπιου πολιτικο-οικονομικού διαπλεκόμενου πεδίου, που οδήγησαν στη γενικευμένη ληστεία και κλεπτοκρατία, αλλά ανακηρύσσουν και καταγγέλλουν ως συντεχνίες όσους μισθωτούς αντιστέκονται στον οικονομικό αφανισμό τους. Βιώνουμε ήδη την περικοπή μισθών, τις πρωτοφανείς αυξήσεις σ’ όλα τα επίπεδα ζωής, ενώ κρέμονται πάνω απ’ τα κεφάλια μας απολύσεις, άρση μονιμότητας, ασφαλιστικό. Και η ενορχηστρωμένη λάσπη καλά κρατεί. Τα εργασιακά τάρταρα είναι εδώ, αφού το πολιτικό σύστημα, αθωώνοντας γι’ άλλη μια φορά τον εαυτό του, φορτώνει την οικονομική κρίση στα μόνιμα θύματά του, τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Οι υπαίτιοι θύτες και πάλι στο απυρόβλητο…


Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό κλίμα, το Εθνικό Τυπογραφείο περνάει την κρισιμότερη, ίσως, καμπή στη νεώτερη ιστορία του. Εδώ και αρκετούς μήνες βρίσκεται στην εξουσία η «νέα» διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Σ’ αυτό το διάστημα έχουν μεσολαβήσει πολλά γεγονότα, ώστε να μην αφήνουν περιθώρια για το τυχαίο ή το συμπτωματικό. Γι’ αυτό δεν επιτρέπονται αυταπάτες. Δεν χρειάζεται πλέον να αναρωτιόμαστε πού θέλει να πάει το καράβι του Εθνικού Τυπογραφείου η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών. Κατά τη γνώμη μας είναι ηλίου φαεινότερο. Έχει εξαρχής έναν αμετακίνητο στόχο (χωρίς να το ομολογεί): να διαλύσει την εκτυπωτική- παραγωγική βάση του Ε.Τ. υπαγάγοντάς το (στην πραγματικότητα ενοποιώντας το) στο προετοιμαζόμενο διοικητικό σχήμα της Γενικής Γραμματείας Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, γι’ αυτό και αδιαφορεί για τη φθίνουσα πορεία της ιστορικής υπηρεσίας.

Κατά τα φαινόμενα, πρόκειται για ειλημμένη πολιτική απόφαση, η εφαρμογή της οποίας ξεκίνησε με την μη πλήρωση της θέσης του Ειδικού Γραμματέα στο Εθνικό Τυπογραφείο, αλλά μετά τέσσερις(!) μήνες ανατέθηκαν αρμοδιότητες στον σημερινό Ειδικό Γραμματέα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, δυστυχώς όχι για να διοικήσει και να σκύψει πάνω από τα προβλήματα και τις σοβαρές και χρόνιες παθογένειες, αλλά για να προετοιμάσει την ενοποίηση στην κατεύθυνση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Στόχος στον οποίο είναι απόλυτα και μονομερώς προσηλωμένος, εγκαταλείποντας ή, στην καλύτερη περίπτωση, διεκπεραιώνοντας με το στανιό, το κρίσιμο παραγωγικό κομμάτι της υπηρεσίας.

Και τούτο δεν έχει να κάνει με προσωπικά χαρακτηριστικά, προθέσεις, ικανότητες ή μη, του σημερινού διοικούντος, ο οποίος, κατά τη γνώμη μας, έχει τοποθετηθεί για συγκεκριμένο έργο: να προετοιμάσει μέσω μας μεταβατικής περιόδου (είναι αυτή που διανύουμε) την ενιαιοποίηση (και ενοποίηση) υπό την ηλεκτρονική διακυβέρνηση.

Οπότε, εκ των πραγμάτων, ο κ. Ειδικός Γραμματέας, δεν μπορεί να προΐσταται σε τρεις υπηρεσίες και να επιχειρεί να διοικήσει το Ε.Τ. με εβδομαδιαίες η δισεβδομαδιαίες επισκέψεις. Γι’ αυτό καταλήγω στο οφθαλμοφανές ότι, η υπηρεσία αντιμετωπίζεται ως πάρεργο στην προοπτική κατάργησης της Ειδικής Γραμματείας του Ε.Τ., όπως άλλωστε έχει γραφτεί και στον Τύπο.

Για να αποφύγω ηθελημένες ή μη παρεξηγήσεις: καλοδεχούμενη η όποια αναβάθμιση του πληροφοριακού και ηλεκτρονικού συστήματος του Ε.Τ., για τον πρόσθετο λόγο ότι θα εκταμιευθούν και χρήματα από την Ε.Ε. Αλλά όχι σε βάρος του πραγματικού και κύριου παραγωγικού αντικειμένου.

Αδυνατώ να δεχτώ ως αθώα την πληροφοριακή αναβάθμιση όταν από την άλλη συρρικνώνεται το παραγωγικό-εκτυπωτικό αντικείμενο σε μια ήδη απαξιωτική (από τον προηγούμενο Ειδικό Γραμματέα) πορεία του Ε.Τ., το οποίο, πρέπει να υπογραμμίσω, δεν είναι ελλειμματική ούτε προβληματική υπηρεσία.

Η μεγάλη απειλή

Έρχομαι στον γνωστό κίνδυνο: να χαθούν οι δημοσιεύσεις των εταιρειών. Σ’ αυτή την πιθανότητα, θα επέλθει αφενός η απώλεια του 60% του αντικειμένου του Ε.Τ. και από την άλλη θα οδηγηθούμε ως εργαζόμενοι στην οικονομική σφαγή. Με ένα λόγο θα πρόκειται για διπλό συντριπτικό χτύπημα. Γι’ αυτό η μάχη των εταιρειών είναι μάχη κυριολεκτικά υπαρξιακής σημασίας.

Έχουμε, λοιπόν, μπροστά μας αδρά σχηματισμένες τις απειλητικές παραμέτρους:

  1. Σοβαρές, χρόνιες όσο και παραλυτικές παθογένειες.
  2. Απειλή απώλειας εταιρειών.
  3. Αθρόες παραιτήσεις (κυρίως τεχνικών) υπαλλήλων. Επομένως ραγδαία συρρίκνωση του προσωπικού.
  4. Απαγόρευση προσλήψεων με νόμο. Και μάλιστα πριν από μερικές ημέρες απορρίφθηκε από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους το αίτημα έγκρισης προσλήψεων προσωπικού με συμβάσεις.
  5. Στο πλαίσιο της στυγνής λιτότητας έρχεται σαρωτική μείωση του προϋπολογισμού του Ε.Τ. με σοβαρές επιπτώσεις ακόμα και στη συντήρηση των μηχανημάτων!

Δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος κάτι άλλο αρνητικό για να οδηγηθεί το Ε.Τ. στην κατάρρευση. Από μόνα τους τα παραπάνω είναι αρκετά. Αυτά τα ζητήματα δεν επιλύονται με τεχνοκρατικές προτάσεις. Αφορούν πολιτικές αποφάσεις. Έχουμε, λοιπόν, χρόνιες παθογένειες, ραγδαία συρρίκνωση του προσωπικού, εγκατάλειψη του παραγωγικού- εκτυπωτικού αντικειμένου και ορατό τον κίνδυνο απώλειας των εταιρειών. Αθροιζόμενα και αλληλεξαρτώμενα όλα αυτά οδηγούν ευθέως στη διάλυση. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πολιτικό πακέτο (σχεδιασμένο ή όχι είναι αδιάφορο) με πολλές στοχεύσεις, που οδηγούν σε δραματική μετάλλαξη (προς το χειρότερο εννοείται) του Εθνικού Τυπογραφείου ως ιστορικής, κερδοφόρας εκτυπωτικής –το υπογραμμίζω εκτυπωτικής– μονάδας και μονάδας διαφάνειας από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους.

Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών «αγοράζει» χρόνο, από τη μια σταθερά προσανατολισμένη και πυρετωδώς προετοιμαζόμενη στην κατεύθυνση του ηλεκτρονικού στόχου ενώ από την άλλη αδιαφορεί για την κατηφόρα του Ε.Τ. Εκτιμώ μάλιστα ότι επεξεργάζεται ήδη τις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις για την υπαγωγή του Ε.Τ. στο υπό εκκόλαψη διοικητικό σχήμα της Γενικής Γραμματείας Ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Γι’ αυτό ο Υπουργός το παίζει σφίγγα. Γι’ αυτό κρατάει τις πόρτες κλειστές στις αλλεπάλληλες προσπάθειες επαφής από πλευράς Συλλόγου. Είναι ξεκάθαρα πολιτική επιλογή και τακτική.

Εμείς τι κάνουμε; Συνειδητοποιούμε σε ποια θέση βρισκόμαστε; Συνειδητοποιούμε τι μας επιφυλάσσεται; Πρώτα, πρώτα, αν χαθούν οι εταιρείες, ελάχιστα πράγματα θα ’χουμε να χάσουμε πλέον.

Αν τούτο αξιολογηθεί στο πλαίσιο μιας φθίνουσας πορείας του Ε.Τ., τότε δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Σημειώνω ότι η επίσημη πρόταση νόμου της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με τις εταιρείες, η οποία είναι αναρτημένη στο διαδίκτυο, προβλέπει την κατάργηση των δημοσιεύσεων των εταιρειών στο ΦΕΚ. Το ποτήρι ξεχείλισε.

Το ερώτημα που τίθεται και πρέπει να απαντηθεί αμέσως και εμπράκτως από εμάς τους εργαζόμενους, είναι αν θα παραμείνουμε στην αναμονή απέναντι στην προδιαγεγραμμένη πορεία της φθοράς ή θα υπερασπιστούμε το Ε.Τ. χωρίς να περιμένουμε τη χαριστική βολή. Είμαστε αποφασισμένοι χωρίς ταλαντεύσεις και αυταπάτες; Θα αντισταθούμε; Σ’ αυτό πρέπει να απαντήσουμε από σήμερα κιόλας. Γιατί το χαρτί και το μελάνι δεν πέθανε, αλλά το Ε.Τ., όπως το γνωρίζουμε και το ζούμε σήμερα, μπορεί να πεθάνει.

Έχουμε ήδη καταγάγει μια πρόσφατη συλλογική νίκη ως εργαζόμενοι του Υπουργείου Εσωτερικών και του Εθνικού Τυπογραφείου, αφού αποφεύχθηκε με την ερμηνευτική εγκύκλιο «για την υλοποίηση εισοδηματικής πολιτικής 2010», η επιπλέον περικοπή των αποδοχών μας. Γι’ αυτό προτείνουμε: Αφού αξιολογήσουμε τα δεδομένα που τυχόν προκύψουν σχετικά με τις εταιρείες, να δράσουμε ανοιχτά για να προλάβουμε δυσάρεστες εξελίξεις, ενωμένοι σαν μια γροθιά, με άμεση σύγκληση γενικής συνέλευσης για απεργιακή κινητοποίηση.

Κι ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι χαμένη μάχη είναι μόνο η μάχη που δεν δίνουμε.

Ν. Θεοδόσης- Φεξούλης