Γιατί είμαστε αντίθετοι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και στον κυβερνητικό νόμο-πλαίσιο

· Γιατί η αναθεώρηση του Συντάγματος, στο σύνολό της, γίνεται σε αντιδραστική κατεύθυνση και

το μόνο που επιδιώκει είναι να αποτυπώσει και στο Σύνταγμα τις αντιδραστικές αλλαγές που έχουν γίνει. Είναι δυνατό σε μια εποχή όπου χάνονται δικαιώματα, που καταργούνται κατακτήσεις, όπως το 8ωρο και η δωρεάν υγεία, που αμφισβητείται το δικαίωμα στη σύνταξη και την ασφάλιση, εμείς να συνεχίζουμε να μιλάμε για δημόσια δωρεάν παιδεία, για φοιτητικό κίνημα, καταλήψεις και άσυλο;

· Γιατί αυτό που επιχειρείται δεν είναι απλά η συνύπαρξη ιδιωτικών ( «μη κρατικών»!!) και

δημόσιων πανεπιστημίων και το δήθεν «νοικοκύρεμα» της ιδιωτικής εκπαίδευσης, όπως τεχνηέντως προβάλλεται, αλλά ουσιαστικά η εισαγωγή ιδιωτικο-οικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία των δημοσίων πανεπιστημίων. Τι σημαίνει αυτό; Κατάργηση των όποιων δωρεάν συγγραμμάτων ακόμα δίνονται, οριστική περικοπή της ήδη κουτσουρεμένης δωρεάν σίτισης και στέγασης και εισαγωγή διδάκτρων. Κατάργηση του ασύλου, αφού μιλάμε για «ιδιωτική» περιουσία που πρέπει να προστατευθεί, «ιδιωτική» πειθαρχία για το εκπαιδευτικό προσωπικό και πολλά άλλά μοντέρνα. Θα πρέπει τα δημόσια πανεπιστήμια να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα όπου οι κατακτήσεις και τα δικαιώματα ξανατίθενται υπό επαναδιαπραγμάτευση με φανερά δυσμενέστερους όρους, και το πτυχίο παύει να σημαίνει στη συνείδηση του κόσμου το αυτονόητο δικαίωμα στη δουλειά. Και σε όλα αυτά έρχεται να συνηγορήσει και ο νόμος πλαίσιο για τα Πανεπιστήμια που:

- Βαφτίζει το άσυλο «ακαδημαϊκό» (άρθρο 3) χωρίς να καλύπτει όλους τους χώρους του Πανεπιστημίου αλλά αυτούς που «καθορίζονται με απόφαση και ευθύνη της συγκλήτου». Κάτι φαίνεται θα ήξερε ο Πάγκαλος όταν μιλούσε για ελεύθερη είσοδο της αστυνομίας στους υπαίθριους χώρους των πανεπιστημίων προκειμένου να συλληφθούν οι… μέγιστοι εγκληματίες παράνομοι μικροπωλητές. Και αναθέτει στην απλή πλειοψηφία τού σαφώς πιο ευέλικτου πρυτανικού συμβουλίου το δικαίωμα άρσης του.

- Υποχρεώνει (άρθρο 4) το κάθε πανεπιστήμιο να καταθέσει άμεσα «εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας που θα εγκριθεί με Π.Δ. από το Υπουργείο» και άρα θα πρέπει να κινηθεί αυστηρά πάνω στους άξονες της κυβερνητικής πολιτικής.

- Τοποθετεί σε κάθε ίδρυμα «manager» (άρθρο 6) και το υποχρεώνει (άρθρο 5) να συντάξει «τετραετές ακαδημαϊκό- αναπτυξιακό πρόγραμμα» που με βάση αυτό θα αξιολογείται και «θα μπορεί να χρηματοδοτείται και από άλλες πηγές πέραν του κρατικού προϋπολογισμού». Να θυμίσουμε ότι αυτό συνέβη με τα μεταπτυχιακά: αφού εξαντλήθηκαν τα ευρωπαϊκά κονδύλια οι… άλλες πηγές ήταν τα δίδακτρα των φοιτητών τους.

- Ξαναθέτει το ζήτημα της διάρκειας των σπουδών (άρθρο 14) και για όσους φοιτητές αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα (άρθρο 13) προβλέπεται η δυνατότητα να παίρνουν «ανταποδοτικές υποτροφίες με υποχρέωση να προσφέρουν εργασία μερικής απασχόλησης» ή «άτοκα εκπαιδευτικά δάνεια». Πού να γίνει λόγος λοιπόν για τα ξεπερασμένα δικαιώματα της δωρεάν σίτισης και στέγασης.

- Κόβει τις πολλές κινητοποιήσεις και καταλήψεις, αφού «δεν επιτρέπεται καμία παράταση εξαμήνου πέραν των 13 εβδομάδων».

Αυτή τη στιγμή η υπεράσπιση του άρθρου 16 και η ανατροπή του νόμου-πλαισίου έχει αναδειχθεί σε ζήτημα αιχμής και ο χώρος της εκπαίδευσης με τους φοιτητές σε κινητοποιήσεις, τους πανεπιστημιακούς σε απεργία διαρκείας, τους δασκάλους και τους καθηγητές οργισμένους, είναι το μόνο δυναμικό κομμάτι που κινείται και από ό,τι φαίνεται μπορεί να πετύχει και νίκες. Μήπως δεν ήταν και η πίεση του κινήματος που επηρέασε και προκάλεσε τελικά την αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, γεγονός που διέρρηξε τη συναίνεση και το μέχρι πρότινος αρραγές μέτωπο επίθεσης ΠΑΣΟΚ- ΝΔ;

Για αυτούς τους λόγους λοιπόν λέμε:

ΟΧΙ στην αναθεώρηση του άρθρου 16

ΟΧΙ στον κυβερνητικό νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια

ΝΑΙ στην υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας

ΝΑΙ στο δικαίωμα των παιδιών μας στη μόρφωση και τη δουλειά

Καταγγέλλουμε την πρωτοφανή σε αγριότητα καταστολή σε βάρος του αγωνιζόμενου φοιτητικού κινήματος και όλα τα «παπαγαλάκια» που, σε ρόλους άθλιων απολογητών, σπεύδουν να προβοκάρουν τη δυναμικότερη ίσως νεολαιίστικη κινητοποίηση των τελευταίων χρόνων.

Όλγα Πετρούλια