Πρόκληση….

Ακόμα παραμένει στα χαρτιά η υλοποίηση του Μουσείου και της Βιβλιοθήκης του Εθνικού Τυπογραφείου, που η κυβέρνηση με αμετακίνητη εμμονή, συνέστησε το 2006 ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου.

Πρόσφατα δημοσιεύθηκε η Κανονισμός Οργάνωσης και Λειτουργίας (που προβλέπει στελέχωση 25 θέσεων υπαλλήλων και 2(!) θέσεων με σχέση έμμισθης εντολής), κομμένος και ραμμένος για προσλήψεις ημετέρων.

Χωρίς αυτοτελή στέγη μέχρι σήμερα και χωρίς προσωπικό, το Μουσείο με τη νέα του μορφή, λειτουργεί ως… φάντασμα.

Εν τούτοις, από τον Οκτώβριο του 2006, έχουν διοριστεί, όπως προβλέπει ο ιδρυτικός νόμος, τα μέλη του Διοιηκτικού Συμβουλίου (ΦΕΚ 40/ΥΟΔΔ/2006). Ανάμεσά τους και δύο μέλη του ΣΠΕΤ.

Από τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία ορίστηκε η αποζημίωση του προέδρου, των μελών και του γραμματέα του Δ.Σ.

Ο πρόεδρος θα λαμβάνει 500 ευρώ, τα μέλη του Δ.Σ. από 400 ευρώ έκαστο και ο γραμματέας 300 ευρώ, μηνιαίως. Δηλαδή «βρέξει χιονίσει», συνεδριάσει δεν συνεδριάσει το Δ.Σ., ο μισθός θα πέφτει από 1-1-2008.

Η κλασική συνταγή της αμειβόμενης θεσούλας. Το προβλέπει ο νόμος, μπορεί να ειπωθεί. Βέβαια.

Αλλά δεν είναι πρόκληση, συνδικαλιστές-μέλη του Δ.Σ. του Μουσείου, να γίνονται διπλοθεσίτες αμειβόμενοι με μηνιαίο μισθό στη διάρκεια της 3ετούς θητείας τους;

Δεν είναι πρόκληση, να πληρώνεται ο συνδικαλιστής για να συνδιοικεί σε έναν οργανισμό με ιδιωτικοοικονομικές προδιαγραφές και ό,τι αυτές συνεπάγονται;

Ύστερα σου λέει «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε»…