Δεν έχουμε επιδοματική «συνυπευθυνότητα»

Το τελευταίο διάστημα ενόψει του νέου μισθολογίου, έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων, την προέλευση και τη σκοπιμότητά τους. Τα έμμισθα ΜΜΕ προβοκάρουν τους δημοσίους υπαλλήλους και τους αγώνες τους, ξεθάβουν σκόπιμα επιδόματα με αυτοϋπονομευτικές, ομολογουμένως, ταμπέλες, (π.χ. «επίδομα έγκαιρης προσέλευσης») και ουσιαστικά τα ξεφτιλίζουν. Ακόμα όμως και αν κλείσουμε τα αυτιά σε όλους αυτούς, αναγνωρίζοντας τις πραγματικές τους προθέσεις και τον ύποπτο ρόλο τους, θα ακούσουμε τους δικούς μας ψιθύρους γιατί ανησυχούμε όταν βλέπουμε, από τη μια μεριά την εκφρασμένη πρόθεση της κυβέρνησης να «αποψιλώσει» το εισόδημά μας και οτιδήποτε είναι εκτός βασικού μισθού που εκτιμά, ποιος ξέρει με ποια κριτήρια, ότι επαρκεί για να επιβιώσουμε και από την άλλη το πόσο επισφαλή είναι αυτά τα επιδόματα. Στηρίζονται σε μια πρακτική όλων των κυβερνήσεων που συνειδητά υποκαθιστούν τις αυξήσεις στους μισθούς με «βοηθήματα επιδοματικού χαρακτήρα» και καθιστούν τους δημοσίους υπαλλήλους που τα αποδέχονται (μην έχοντας ουσιαστικά άλλη εναλλακτική λύση) συνυπεύθυνους. Και το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο όσον αφορά τα επιδόματα που προέρχονται άμεσα ή έμμεσα από εισφορές της κοινωνίας.

Και ας μη γελιόμαστε είναι πρακτική ετών και αφορά σχεδόν όλο το δημόσιο πλην ελαχίστων «πληβείων», όπως π.χ. οι νοσοκομειακοί υπάλληλοι, που εκεί το κράτος έχει δείξει πραγματικά το πόσο υπολογίζει το αγαθό που προσφέρουν. Έρχεται όμως τώρα το πλήρωμα του χρόνου όπου το ΔΝΤ και η κυβέρνηση «κάνουν ταμείο». Ανασύρεται από τα συρτάρια η «συνυπευθυνότητα» και κεντρίζεται η κοινωνία να σπάσει τη «σύμβαση» και να απαιτήσει να μη πληρώνει πια τις υποχρεώσεις του κράτους-εργοδότη. Το ζήτημα είναι πώς οι εργαζόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι θα απαιτήσουν από το κράτος-εργοδότη τη διασφάλιση και αύξηση (τι λέω τώρα!) του εισοδήματος τους.

Κακώς, λοιπόν, συνάδελφοι μάς θέτουν αυτό το ψευτοδίλημμα. Αυτό που εμείς θέλουμε και απαιτούμε είναι η διατήρηση του εισοδήματος και της δουλειάς μας και σε αυτό θα επιμείνουμε. Θέλουμε μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους μας και αξιοπρεπείς μισθούς και απαιτούμε από το κράτος και την εκάστοτε κυβέρνηση να πληρώνει τις υποχρεώσεις της.