Εξαγγέλθηκε η περίφημη εισοδηματική πολιτική για το 2009. Αντί για το, έτσι κι αλλιώς πενιχρό, 2,5% αυτή τη φορά οι δημόσιοι υπάλληλοι πήραν από 22/5 εφάπαξ βοήθημα 300 ή 500€ ανάλογα με το αν οι συνολικές μεικτές αποδοχές μας, συμπεριλαμβανομένων και όλων των επιδομάτων πλην του οικογενειακού, είναι κάτω από 1700 ή 1500 € αντίστοιχα.
Πώς μεταφράζεται αυτό; Σε σύνολο 302 υπαλλήλων του Εθνικού Τυπογραφείου μόνο 36 θα πάρουν το βοήθημα των 300€ και μόλις 8 των 500€!! Κι επειδή είμαστε και …«ρετιρέ» ας δούμε τι γίνεται σε όλο το δημόσιο που υπολογίζεται ότι 7 στους 10 υπαλλήλους και 5 στους 10 συνταξιούχους δεν θα πάρουν τίποτα.
Έτσι παγώνουν οι μισθοί μας, καταργείται επί της ουσίας η εισοδηματική πολιτική και οι όποιες επόμενες αυξήσεις αν και εφόσον γίνουν θα ξεκινήσουν από τα σημερινά δεδομένα.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνουν το αντίτιμο της μονιμότητάς τους όπως δήλωσε, εμμέσως πλην σαφώς, σε συνέντευξή του ο υπουργός Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου. Πιο συγκεκριμένα είπε μεταξύ άλλων «θα συνεκτιμηθούν όλα τα δεδομένα, οι ανάγκες και οι δυνατότητες που έχουμε… επίσης θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και το γεγονός ότι οι μισθωτοί του Δημοσίου έχουν την ασφάλεια της μονιμότητας, κάτι που δεν ισχύει για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα και φυσικά για τους ανέργους». Σε μια φάση που η μοναδική πρόταση της κυβέρνησης είναι ελαστικοποίηση και ημιαπασχόληση, η μόνιμη και σταθερή δουλειά αντιμετωπίζεται περίπου σαν κακούργημα που πρέπει να τιμωρηθεί. Μια ολόκληρη προπαγάνδα έχει εξαπολυθεί με στόχο όποιους εργαζόμενους διατηρούν ακόμα κάποια δικαιώματα και κατακτήσεις και στο όνομα της οικονομικής κρίσης, της γενιάς των 800€ και της διογκούμενης ανεργίας, αυτά μπαίνουν στο στόχαστρο.