ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΕΙΣ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΣΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΟΝΟ Η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΥΠΟΤΑΓΗ

Τις επόμενες εβδομάδες θα συζητηθεί στη βουλή το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Υποχρεωτική λήψη άδειας από την αστυνομία για κάθε διαδήλωση και συγκέντρωση, ιδιώνυμο ποινικό αδίκημα η αυθόρμητη διαδήλωση, απόλυτη ελευθερία της αστυνομίας να διαλύει κατά το δοκούν κάθε συνάθροιση με τα πιο βίαια μέσα, «πρόσωπο-οργανωτής» συνάθροισης αστικά υπεύθυνο για κάθε φθορά ή καταστροφή είναι μερικά από όσα προβλέπει. Μετά το νόμο για την απεργία στα πρωτοβάθμια σωματεία, τις επεμβάσεις του κράτους και του ΣΔΟΕ, τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, το μητρώο πραγματικών δικαιούχων, ήρθε η ώρα να χτυπηθεί και η διαδήλωση.

Έτσι, μέσα σε λίγες ημέρες, από τα χειροκροτήματα περάσαμε στις απαγορεύσεις. Γιατί, πολύ απλά, ο νοσηλευτής αξίζει χειροκρότημα όταν στηρίζει τη κυβέρνηση, αλλά είναι απειλή όταν διαδηλώνει για τις προσλήψεις που δεν έγιναν ποτέ. Ο εργαζόμενος του δήμου είναι καθημερινός ήρωας όταν μαζεύει τα σκουπίδια ή δουλεύει στη «βοήθεια στο σπίτι», αλλά ταραξίας όταν διεκδικεί το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας. Ακόμα και ο εργαζόμενος στο σουπερμάρκετ, που δούλευε ακατάπαυστα σε όλη τη καραντίνα για να θησαυρίσουν τα αφεντικά του, είναι ταραχοποιός όταν διεκδικεί μεγαλύτερο μεροκάματο και καλύτερες συνθήκες δουλειάς.

Αυτή είναι λοιπόν η κυβέρνηση και η πολιτική της και τώρα:
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ διαδηλώσεις, για να ελευθερωθούν οι  δρόμοι και τα πεζοδρόμια από τις διεκδικήσεις μας και να γεμίσουν ζαρντινιέρες και κολωνάκια. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ συναθροίσεις και στέλνει τα ΜΑΤ στις πλατείες, ενώ μαζεύει τους χειροκροτητές στην Ομόνοια. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ κινητοποιήσεις για να προστατεύσει τον τουρισμό, ενώ αφήνει 110.000 εποχικούς εργαζόμενους σε αυτόν εκτός επιδόματος του ΟΑΕΔ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ τις συνελεύσεις γιατί τροφοδοτείται από το «διαίρει και βασίλευε», τις παροχές σε λίγους κάτω από το τραπέζι, τις πελατειακές σχέσεις, μια μάστιγα παλιά και γνώριμη, που τεχνηέντως επιστρατεύθηκε και αυτή τη δύσκολη περίοδο για να καμφθούν οι όποιες αντιστάσεις από τις επανειλημμένες αντεργατικές αποφάσεις. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ τις απεργίες στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος, του ίδιου που επιστρατεύεται κατά το δοκούν για να καταστρατηγηθούν ωράρια και εργασιακά δικαιώματα με πρόσχημα την  πανδημία. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ τις συλλογικές διαδικασίες για να δώσουν τη θέση τους στη συνδιοίκηση, τη συνδιαχείριση και την συναλλαγή (ας μην ξεχνάμε ότι έρχονται και οι εκλογές για το Υπηρεσιακό Συμβούλιο).

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι, 
Ο πραγματικός στόχος είναι το χτύπημα του πιο χρήσιμου και αποτελεσματικότερου εργαλείου για τους αγώνες των εργαζομένων, της διαδήλωσης. Έναν αιώνα το παλεύει το σύστημα. Από το 1929 και το ιδιώνυμο του Βενιζέλου, το Γ. Παπανδρέου το 1964 με τις πορείες «να γίνονται αθόρυβα και… στο πεζοδρόμιο», τον υπουργό εργασίας Λάσκαρη το 1976 που «απαγόρευσε την πάλη των τάξεων», το τρομονόμο του Βουλγαράκη το 2004 που μετέτρεψε σε τρομοκρατική ενέργεια τη «διατάραξη ασφάλειας των συγκοινωνιών, μέχρι τον Κατρούγκαλου το 2015 που έκανε πειθαρχικό παράπτωμα «την αναξιοπρεπή ή ανάρμοστη» συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας…
Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Το σύστημα και οι κυβερνήσεις του αρπάζουν κάθε ευκαιρία που τους δίνεται όταν εμείς αδρανούμε. Η απαξίωση της απεργίας και της διαδήλωσης, οι άμαζες στάσεις εργασίας σε ακίνδυνες ώρες, όπως αυτή της ΑΔΕΔΥ στις 30/6 για τα βαρέα και ανθυγιεινά, η υποταγή των συνδικαλιστικών ηγεσιών που φορτώνουν την απροθυμία τους στην δήθεν αδιαφορία του κόσμου, οι «δηλώσεις» νομιμοφροσύνης στις κινητοποιήσεις της Πρωτομαγιάς, ρίχνουν λάδι στα γρανάζια τους. Ας γίνουμε εμείς η άμμος για να τα σταματήσουμε.

Όλοι στη διαδήλωση, Τρίτη 7/7, 19:00 στα Προπύλαια
και σε κάθε άλλη κινητοποίηση που θα καλεστεί τις επόμενες μέρες