ΕΘΝΙΚΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ: Ξανά και ξανά για την ανάγκη προσλήψεων

Με αφορμή τον τεράστιο όγκο του εκλογικού υλικού που καλείται να παραδώσει εκτυπωμένο και βιβλιοδετημένο το Εθνικό Τυπογραφείο για τις επικείμενες διπλές (δημοτικές και περιφερειακές) εκλογές της 7^ης Νοεμβρίου 2010 και για τη διεκπεραίωση του οποίου δοκιμάζονται τα όρια της φυσικής αντοχής των εργαζομένων (ιδίως στα πιεστήρια και το βιβλιοδετείο), επανερχόμαστε στο επιτακτικό (ίσως και δραματικό) πάγιο αίτημα πρόσληψης τεχνικού προσωπικού.

Το Εθνικό Τυπογραφείο, η μεγαλύτερη, ιστορικότερη και κερδοφόρα εκτυπωτική μονάδα του δημοσίου, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται άλλο υπό το πρίσμα της γενικότερης «μνημονιακής» απαγόρευσης προσλήψεων, όπως δυστυχώς συμβαίνει σήμερα.

Διότι, αφενός η ραγδαία συρρίκνωση του τεχνικού προσωπικού δεν μπορεί να αναπληρωθεί παρά μόνο με προσλήψεις εξειδικευμένων τεχνικών υπαλλήλων και αφετέρου κάθε τέτοια πρόσληψη αποτελεί μια επωφελή για τον κρατικό κορβανά επένδυση και –έστω μικρή– θεραπεία απέναντι στην ανθρωποβόρα μαρμάγκα της ανεργίας.

Αρκεί η πολιτική ηγεσία να αποφασίσει ότι δεν θα ακρωτηριάσει δια της εγκαταλείψεως τον ήδη συρρικνωμένο παραγωγικό τομέα του Εθνικού Τυπογραφείου, αλλά θα τον οδηγήσει σε σχεδιασμένη ποιοτική αναβάθμιση.

Εξυπακούεται ότι, όλα τούτα όχι μόνο δεν αντιβαίνουν, αλλά μπορούν να προχωρήσουν παράλληλα προς το ψηφιακό παρόν και μέλλον του Εθνικού Τυπογραφείου.

Πρόσφατα, ο υπουργός Εσωτερικών κ. Γ. Ραγκούσης επισκέφθηκε (μία και μοναδική φορά στη διάρκεια ενός χρόνου διακυβέρνησης) το Εθνικό Τυπογραφείο, συνοδεύοντας τον πρωθυπουργό, ο οποίος εγκαινίασε το πρόγραμμα «Διαύγεια». Αλήθεια, τι εικόνες σχημάτισε και ποια συμπεράσματα έβγαλε ο κ. Υπουργός από την περιήγησή του στους εργοστασιακούς χώρους;

Και εν τέλει, μιας και οι κυβερνώντες ορκίζονται αδιάκοπα στη μαγική λέξη «ανάπτυξη», πέρα από τον σημερινό προσανατολισμό στην πληροφοριακή αναβάθμιση, υπάρχει συνολικότερος σχεδιασμός για το παρόν και το μέλλον του Εθνικού Τυπογραφείου;