37 Υπογραφές Έκτακτη Γενική Συνέλευση. Δευτέρα 15.3.2010


Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Ό,τι έγινε, έγινε επειδή μαζεύτηκαν 37 υπογραφές. Για κανέναν άλλο λόγο. Ούτε ο πρόεδρος του Συλλόγου το ζήτησε, ούτε ο Γραμματέας, ούτε κανένας άλλος. Μόνο 37 υπογραφές. Και ας βγήκε ο πρόεδρος με ύφος χιλίων καρδιναλίων ζητώντας να του εξηγήσει –ένας από τους 37 υπογράφοντες– το «γιατί» της Συνέλευσης. Κύριοι, το θέμα είναι απλό. Ο κόσμος απαιτεί μόνο

Ε-ΝΗ-ΜΕ-ΡΩ-ΣΗ και ΣΕ-ΒΑ-ΣΜΟ

Αυτό και τίποτε άλλο. Τόσο δύσκολο είναι; Θα πρέπει να μαζευτούν 37 υπογραφές για ενημέρωση; Αντί να πάρει πρωτοβουλία ο Σύλλογος, πρέπει να πάρουν οι εργαζόμενοι; Και μάλιστα να τους αντιμετωπίζουμε εχθρικά; Από πού θα μάθουμε για το τι έγινε; Από το διάδρομο ως συνήθως;

Μου θυμίζει τη Γενική Συνέλευση για την τροποποίηση του οργανισμού του Εθνικού Τυπογραφείου. Και εκεί πάλι τα ίδια έγιναν. Να παρακαλάμε για να μας ενημερώσουν οι κατέχοντες τη γνώση των σοφών της Σιών. Ναι, ναι, καλά θυμάστε, είναι εκείνη η τροποποίηση που συνεισέφερε τα μάλα στη λειτουργία του Εθνικού Τυπογραφείου προσθέτοντας μία (1) θέση Διευθυντή και 10 (δέκα) θέσεις Προϊσταμένων. Πάλι καλά!

Και έτσι και αφού εξυμνήθηκε η ομόνοια και η ομοψυχία άρχισε ο μακρύς μονόλογος του προέδρου. Αυτό που ζήταγε ο κόσμος. Τι και πώς έγινε. Τι κάναμε, τι μας είπαν, τι μας υποσχέθηκαν, τι για το όπλο που λέγεται Εθνικό Τυπογραφείο και δεν πρέπει να το αφήσουμε να καεί. Από υπερχρήση ή υπερακινησία αυτό δεν κατέστη σαφές. Αποχωρώντας πάντως οι περισσότεροι ευγνωμονούσαμε την καλή μας τύχη που δεν φάγαμε και ξύλο. Τέτοιος φόβος και νεκρική σιγή επικρατούσε στο ακροατήριο.

Με αφορμή τη συναισθηματική φόρτιση που προσέδωσε ο Γραμματέας θυμήθηκα εκείνο το πρωινό της Δευτέρας όταν ανακοινώθηκε ετσιθελικά ότι η κατάληψη αναστέλλεται. Με θέμα ο Έρως και η Επανάσταση έχουν γραφεί πολλά βιβλία. Πάντως, η εντύπωση των περισσοτέρων εκείνο το πρωινό ήταν σαν τους στίχους του Σαββόπουλου «…Ο ερωτάς μας είναι σαν τη συναυλία που είν’ ανίκανη να τελειώσει και να το ευχαριστηθείς…».

Εν κατακλείδι, στις δύσκολες μέρες που έρχονται μπροστά, καλό θα ήταν να ενημερωνόμαστε, μην τα μαθαίνουμε όλα απ’ το ράδιο αρβύλα.

Γιώργος Τσίπης