Οι εργαζόμενοι στο Εθνικό Τυπογραφείο καθημερινά θέτουν την υγεία τους σε κινδύνους και το ζήτημα της υγιεινής και ασφάλειας στο χώρο δουλειάς δεν έχει ακόμα τεθεί σοβαρά και με αξιώσεις. Η επίκληση της εφαρμογής του Ν. 1568/85 και της συγκρότησης της προβλεπόμενης Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας με συμμετοχή των εργαζομένων, μάλλον συσκοτίζουν παρά λύνουν ουσιαστικά το πρόβλημα. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι τίποτα δεν μπορούν να περιμένουν από συνδιοικητικές επιτροπές και «υπεύθυνους» που δεν έχουν επί της ουσίας κανέναν αποφασιστικό ρόλο. Είδαμε το τι γίνεται στο ιδιωτικό τομέα όπου στα περισσότερα εργοστάσια, αν και λειτουργούν τέτοιες επιτροπές, οι εργαζόμενοι δεν είναι καθόλου ασφαλείς και τα εργατικά ατυχήματα διαρκώς αυξάνονται.
Αρμόδιο για να συγκεντρώνει τα προβλήματα των εργαζομένων είναι μόνο το Σωματείο τους, το αιρετό τους όργανο, που οφείλει με ολομέλειες και συνελεύσεις να τους δίνει λόγο, να θέτει τα προβλήματα στη διοίκηση με τη μορφή αιτημάτων και να κινητοποιεί τους εργαζόμενους για τη διεκδίκησή τους. Η ασφάλεια στο χώρο δουλειάς δεν είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης, είναι αίτημα πάλης και απαιτεί δυναμικές λύσεις. Κανένας νόμος του αστικού κράτους δεν μπορεί να επιλύσει τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων, εκτός βέβαια κι αν έχουμε αυταπάτες ότι το κράτος, ο συλλογικός καπιταλιστής, είναι «ουδέτερο» και λειτουργεί προς όφελος όλων.
Ούτε βέβαια χρειάζονται οι εργαζόμενοι επιχειρήματα περί «θετικών αποτελεσμάτων στην αύξηση της παραγωγικότητας», «βελτίωσης ποιότητας παρερχόμενων υπηρεσιών», «κοινωνικού και οικονομικού κόστους» για να πειστούν ότι το καθημερινό τους μεροκάματο πρέπει να βγαίνει με ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Ούτε τους λείπουν η ενημέρωση και τα επιμορφωτικά προγράμματα για να καταλάβουν, λόγου χάρη, ότι οι αναθυμιάσεις από τα μελάνια βλάπτουν, το βάρος κάνει κακό στη μέση ή ότι οι προσλήψεις μόνιμων νέων εργαζομένων θα ελαφρύνουν την καθημερινή κόπωση. Ούτε τέλος χρειάζονται ιδιωτικοποίηση μέσω των ΕΞΥΠΠ (Εξωτερικές Υπηρεσίες Προστασίας και Πρόληψης), ιδιωτικών, δηλαδή εταιρειών για να τους προσφέρουν υπηρεσίες τεχνικού ασφαλείας και γιατρούς εργασίας.
Οι εργαζόμενοι με τους αγώνες και τα συλλογικά τους όργανα, μπορούμε να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες, συνελεύσεις, ολομέλειες διευθύνσεων, μπορούν να απαιτήσουμε καλύτερες συνθήκες δουλειάς. Έχουμε πράγματι δυνατότητα οι εργαζόμενοι να επαναβεβαιώσουμε το χαρακτηριστικό του χώρου του Τυπογραφείου ως ανθυγιεινού, αρκεί να το απαιτήσουμε με τους αγώνες μας.
5/2005
