Ουισκόνσιν: «Μετακόμισε το Κάιρο στο Μάντισον»;

Τις προηγούμενες εβδομάδες το φιλήσυχο Μάντισον, πρωτεύουσα της πολιτείας του Ουισκόνσιν των ΗΠΑ, μετατράπηκε σε πεδίο μάχης και ταξικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στους δημοσίους υπαλλήλους και τον ρεπουμπλικανό κυβερνήτη Σκοτ Ουόκερ.

Με πρόσχημα τον ελλειμματικό προϋπολογισμό και τις «εκτός ελέγχου» κρατικές δαπάνες (κάτι μας θυμίζει αυτό) ο νεοεκλεγείς κυβερνήτης ζήτησε θυσίες από όλους, εννοώντας φυσικά τους συνήθεις υπόπτους εργαζόμενους, και κατάφερε, με τη συναίνεση των συνδικάτων του δημόσιου τομέα, κατ’ αρχήν περικοπή αποδοχών ύψους 8%.

Δεδομένου ότι το οικονομικό πρόβλημα του Μάντισον δεν είναι μεγαλύτερο από αυτό άλλων αμερικανικών πολιτειών και οι ήδη χαμηλές αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων δεν αφήνουν περιθώρια επιπλέον περικοπών, είναι φανερό ότι αυτό που πραγματικά επιχειρείται είναι μια ταξικού χαρακτήρα επίθεση στους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα. Το σχετικό νομοσχέδιο αποκάλυψε, πίσω από τις προφάσεις, τις πραγματικές διαθέσεις που είναι η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων στον δημόσιο τομέα για αυξήσεις άνω του πληθωρισμού, για κάθε διεκδίκηση όπως συντάξεις και περίθαλψη, η κατάργηση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου. Και για όσους τολμήσουν να αντισταθούν επιστρατεύονται οι απειλές απόλυσης αν «συλλογικά και οργανωμένα παρακωλύουν την εργασία» ή απουσιάζουν χωρίς άδεια, καταργώντας ουσιαστικά το δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι. Το παράδειγμα του Ουόκερ έσπευσε να ακολουθήσει ο επίσης ρεπουμπλικανός κυβερνήτης του Οχάιο και ακολουθούν Ιντιάνα, Αϊόβα, Μίσιγκαν, Τενεσί, Αϊντάχο, Φλόριντα.

Όπως ήταν αναμενόμενο ακολούθησαν μαζικότατες διαδηλώσεις στο Μέριλαντ, το Οχάιο, τη Νεβάδα, τη Δυτική Βιρτζίνια, το Νιού Χαμσάιρ και βέβαια το Μάντισον, όπου 200.000 διαδηλωτές επί ένα δεκαήμερο παρέμειναν στο δρόμο, κατέλαβαν δημόσια κτίρια, μεταξύ αυτών και το Καπιτώλιο, δίνοντας εθνικές διαστάσεις στο θέμα, γεγονός πρωτόγνωρο και καθόλου συνηθισμένο για τις Η.Π.Α. Γράφτηκε μάλιστα ότι τέτοιου μεγέθους διαδηλώσεις έχουν να γίνουν από την εποχή του Βιετνάμ. «Οι Αμερικανοί, έχοντας διανύσει γενιές αποχής από κάθε είδους μαζικό εργατικό αγώνα, οδηγούνται σήμερα στα πεδία της ταξικής πάλης, επειδή αυτή ακριβώς η παρατεταμένη αποχή τους έφερε τη σημερινή εκρηκτική κοινωνική ανισότητα» αναφέρει σχετικό blog του Ουισκόνσιν.

Η συνταγή είναι γνωστή. Όταν το σύστημα βρίσκεται σε κρίση επιστρατεύονται μνημόνια και μέτρα με μόνο στόχο το λαό, το εισόδημα και τα δικαιώματά του. Όμως εξίσου γνωστή και δοκιμασμένη είναι και η απάντηση. Μόνο με αγώνες διατηρούνται οι κατακτήσεις, μόνο στους δρόμους καταργούνται οι νόμοι και τα αντιλαϊκά μέτρα. Δικαίως, λοιπόν, ανησυχεί ο ρεπουμπλικανός βουλευτής Πολ Ράιν όταν περιγράφει τη κατάσταση στο Ουισκόνσιν με τη φράση «είναι σαν να μετακόμισε το Κάιρο στο Μάντισον».