Στο ίδιο έργο θεατές…

Το τελευταίο διάστημα, είμαστε θεατές σε ένα θέατρο σκιών όπου κακόγουστες φιγούρες εναλλάσσονται στο τηλεοπτικά παράθυρα, με μουσική υπόκρουση μελωδίες που κατηφορίζουν από τα δάση της Σιθωνίας στα νερά της λίμνης Καϊάφα και από τα γυμναστήρια των Βορείων Προαστίων στα λιόπανα της ξανθομαλλούσας υποψήφιας κας πρωθυπουργού. Ένα θέατρο που, προσφέρει διασκέδαση και γέλιο εφάμιλλο του συμπαθή καμπούρη ήρωα αλλά δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση διέξοδο στα πραγματικά μας προβλήματα.

Τι έχουν να μας πουν όλοι αυτοί για τον πόλεμο, καθώς μέχρι τώρα οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν ευθυγραμμίζουν πλήρως τη χώρα με την επιθετικότητα των Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών; Όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ακολουθηθεί διαφορετικά πολιτική από τη ΝΔ ή από τον νέο καθόλα newdeal αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Και τι έχει να μας πει γι’ αυτό ο ΣΥΝ που, μέσα από την ευρώδουλη στάση του, όψιμα ανακάλυψε το αντιπολεμικό κίνημα και προσπαθεί τώρα να το εξαργυρώσει στο βωμό της κάλπης για τον «ριζοσπαστισμό» και τον «φιλοεκσυγχρονισμό» ή το ΚΚΕ που σε όλη τη διάρκεια των αντιπολεμικών διαδηλώσεων αρνιόταν συστηματικά να συνδράμει σε μια κοινή πρωτοβουλία που θα ενίσχυε το κίνημα καταφεύγοντας σε κομματικοκεντρικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας;

Η εκλογική φάρσα δεν εξασφαλίζει το δικαίωμα στη δουλειά και στο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

Στο δημόσιο καθιερώθηκε ο θεσμός της μερικής απασχόλησης, ισχύει από 1/1 το «νέο» μισθολόγιο, που κάθε άλλο παρά νέο ή ενιαίο είναι, το αντι-ασφαλιστικό ψηφίσθηκε, ενώ η απελθούσα κυβέρνηση φρόντισε, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, να υπερψηφίσει τον Ν. 3230/2004 για καθιέρωση συστήματος «διοίκησης με στόχους και μέτρησης της αποδοτικότητας». Άραγε έχει εξαγγείλει κανείς από τους μονομάχους ότι θα πάρει πίσω κάτι από όλα αυτά ή θα αντιμετωπίσει το ζήτημα των βαρέων και ανθυγιεινών που έχει μπει προς το παρόν στις καλένδες; Ή μήπως έχει κανείς εξαγγείλει πραγματικές αυξήσεις στους βασικούς μισθούς που θα απαλλάξουν το δημόσιο από τον βραχνά των επιδομάτων με τις γνωστές συνέπειες;

Από την άλλη πλευρά, οι εκλογές αποτελούν μήπως διέξοδο στα ζητήματα δημοκρατικών δικαιωμάτων; Άραγε με κυβέρνηση Γιωργάκη ή Κωστάκη, με κασκόλ ή με γραβάτα θα αναιρεθούν τα Νατοϊκής έμπνευσης μέτρα τρομοκράτησης, τα ηλεκτρονικά φακελώματα, οι κάμερες, όλα αυτά που στήθηκαν με πρόσχημα τον «εθνικό»στόχο της Ολυμπιάδας; Ή μήπως θα ακυρωθεί η συνθήκη έκδοσης ελλήνων «υπόπτων» στις ΗΠΑ;

Τα ψεύτικα διλήμματα της 7ης Μαρτίου δεν απαντούν στα πραγματικά προβλήματά μας. Δεν εγγυώνται ειρήνη, δεν εξασφαλίζουν δουλειά και δεν εδραιώνουν δημοκρατία.

Η συνέχεια επί του μπερντέ…

1/2004