Η πελατοκρατία ποτέ δεν πεθαίνει…

Τα εν οίκω και… εν δήμω

Μόλις δύο μήνες μετά από τις επιλογές προϊσταμένων τμημάτων στο Εθνικό Τυπογραφείο, η αθάνατη ψυχή της πελατοκρατίας, που κάθε φορά βρίσκει τρόπους να βολεύει «κολλητούς» ή «ημετέρους» σε θεσούλες, έκανε και πάλι το θαύμα της.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η διοίκηση, είχε όλη την άνεση και δικαιοδοσία να προκηρύξει προς πλήρωση τη θέση προϊσταμένου στο Γραφείο του Ειδικού Γραμματέα. Δεν το έκανε.

Αντ’ αυτού, και πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι τής (αξιοσημείωτα καθυστερημένης) τοποθέτησης των επιλεγέντων προϊσταμένων σε αντίστοιχες θέσεις, μετακίνησε τη νεόκοπη προϊσταμένη του Τμήματος Έρευνας Αγοράς στο Γραφείο του Ειδικού Γραμματέα, όπου, ως γνωστόν, όλως τυχαίως, υπηρετεί εδώ και καιρό! Ταυτόχρονα, την κενωθείσα θέση προϊσταμένου στο Τμήμα Έρευνας Αγοράς, πλήρωσε με άλλη συνάδελφο δια της αναθέσεως καθηκόντων.

Παράλληλα, στο νεοσυσταθέν τμήμα Μουσείου και Βιβλιοθήκης (που υπάγεται πλέον στη Διεύθυνση Δ΄ Ανθρώπινου Δυναμικού), ορίσθηκε προϊστάμενος, πάλι με ανάθεση καθηκόντων, χωρίς η διοίκηση να προκηρύξει προς πλήρωση τη θέση, όπως προβλέπει η σχετική εγκύκλιος του Ν. 3839/2010. Και έπεται συνέχεια…

Μετά την πρόσφατα καθιερωμένη πατέντα να επιλέγονται ως προϊστάμενοι από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο υπάλληλοι οι οποίοι πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν, κενώθηκαν ήδη οι θέσεις προϊσταμένων στα τμήματα Γ2 Εκτυπώσεων και Γ6 Βιβλιοδεσίας. Αστραπιαία πληρώθηκαν από άλλους υπαλλήλους. Φυσικά με ανάθεση καθηκόντων.

Το ερώτημα που ανακύπτει είναι: γιατί η διοίκηση δεν προκήρυξε προς πλήρωση, ως ώφειλε, τόσο τη θέση προϊσταμένου στο νεοσυσταθέν Τμήμα Μουσείου και Βιβλιοθήκης, όσο και στα τμήματα Έρευνας Αγοράς, Γ2 Εκτυπώσεων και Γ6 Βιβλιοδεσίας, ώστε να ακολουθηθεί η προβλεπόμενη νόμιμη διαδικασία;

Και για να αποφύγουμε τυχόν παρεξηγήσεις, οφείλουμε να διευκρινίσουμε ότι η διοικητική πρακτική της ανάθεσης καθηκόντων προϊσταμένου, δεν είναι άγνωστη ούτε παράνομη (εννοείται εφόσον δεν ορίζει αλλοιώς ο νόμος). Ακολουθείται ευρύτατα σε μεταβατικές καταστάσεις και υπό συγκεκριμένες συνθήκες (π.χ. παραίτηση προϊσταμένου, μακροχρόνια απουσία του κλπ.).

Όμως, όταν γίνεται ανάθεση καθηκόντων με οδηγό το κομματικό μοιρογνωμόνιο, τότε μετατρέπεται σε φτηνό εργαλείο βολέματος κολλητών ή «ημετέρων».

Έτσι, με τις παραπάνω μεθοδεύσεις, πέτυχαν μ’ ένα σμπάρο πέντε τρυγόνια: Από τη μια πλήρωσαν δια της μετακινήσεως, τη θέση προϊσταμένου στο Γραφείο του Ειδικού Γραμματέα, χωρίς να την προκηρύξουν, και από την άλλη πλήρωσαν τέσσερις θέσεις προϊσταμένων τμημάτων με ανάθεση καθηκόντων, αποκλείοντας και αδικώντας κατάφωρα όσους υπαλλήλους έχουν δικαίωμα να κριθούν. Παλιά μου τέχνη…

Έτσι, για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ότι, οι εκάστοτε διοικούντες και συνδιοικούντες (σημερινοί και προηγούμενοι) του δικομματισμού, είτε με «επανίδρυση» είτε με «αναδιάρθρωση» του κράτους, δεν αφήνουν ανεκμετάλλευτα τα τερτίπια της απροκάλυπτης πελατειακής μικροπολιτικής.

Γι’ αυτό, εδώ και πολλά χρόνια, όχι μόνο απέχουμε αλλά και καταγγέλλουμε ως παράταξη αυτό το χυδαίο διοικητικό και συνδιοικητικό αλισβερίσι.

Ολ. Πετρούλια